James

James zoals hij nu is

James kwam eind februari 2015 in ons leven, een tweekleurige bassetheer van toen 7 jaar oud.

Ook James kwam met zijn eigen verhaal binnen de stichting terecht.  Nu hebben wij ervaring met andere herplaatsbassets en we hebben gemerkt dat het verhaal van binnenkomst niet de werkelijkheid bij de nieuwe eigenaren hoeft te zijn.
James was veel te dik, kon eigenlijk niet rennen of springen en zou agressief naar andere honden kunnen reageren.  In het gastgezin werd direct al opgemerkt dat er zeer zeker geen sprake was van agressief gedrag naar andere honden.

We hebben James in huis genomen en natuurlijk duurde het enige tijd voordat hij zijn draai in ons huishouden vond.  Gelukkig hadden we enkele weken vakantie waardoor we hem konden laten wennen en een eigen ritme konden opbouwen.  Voorts werd hij met veel resultaat op dieet gezet en van een niet al te actieve heer werd James een zeer enthousiaste hond, hij kon weer rennen en springen (best belangrijk als hij bij ons op de bank wil knuffelen).
Hij geniet enorm van alle wandelingen die we met hem in de natuurgebieden maken en hij is de eerste basset die wij volledig los kunnen laten lopen.  Het blijft een basset, maar op zijn bassetmanier luistert hij perfect.  Ook wanneer er andere honden in de buurt zijn geeft hij geen krimp en hij doet nooit lelijk!  Hij snuffelt en begroet ze, maar vindt vaak de rest van de omgeving toch leuker.

In het begin wilde James niet alleen in onze tuin blijven;  zodra wij naar binnen gingen moest hij mee, hij wilde ons geen moment uit het oog verliezen.  Inmiddels vindt hij het heerlijk om door de tuin te struinen om naar egels te zoeken en de sporen van vogels te vinden, en hij geeft zelf wel weer aan wanneer hij naar binnen wil en bij ons wil zijn.

Wanneer we weggaan of vakantie nemen mag James naar mijn ouders of zusje, waar hij het gezelschap heeft van een Duitse dog en een labrador.  Deze honden komen regelmatig bij ons logeren zodat James toch ook nog wat hondenaanspraak heeft, hoewel we moeten zeggen dat hij over het algemeen meer naar mensen trekt en graag even onze katten pest.  Geaaid worden door onze neefjes en nichtjes, ook iets wat hij heerlijk vindt!

Kortom, James is een fijne huisgenoot en we hopen dat we het geluk mogen hebben om nog vele jaren samen te zijn.

Bommel(ding)

Op 15 februari 2014 is Bommel bij ons gekomen nadat ik een filmpje van hem zag, een week na zijn redding uit een zeer verwaarloosde toestand door de Stichting Jacob's Ark.  Meteen vlogen de vlinders door mijn hele lijf!

In zijn verhaal op de site en het filmpje zag ik een heel vrolijk kereltje dat de wil om aan te sterken had doorgezet.  Mede door zijn liefdevolle pleegmoeder met veel bassetvriendjes had de kleine Bommel voor het eerst het echte leven ontdekt.

Met al die vlinders in mijn lijf kon ik hem niet weerstaan en tijdens het eerste bezoek was ik direct gesmolten, net als tijdens de daarop volgende wandeling een paar dagen later.  Het thuisfront werd dan ook meteen geconfronteerd met het feit dat Bommel hoe dan ook bij ons kwam.  We hebben een aardige roedel en daar paste Bommel best wel bij vond ik.  Hij was onder mijn huid gekropen en dat kon niemand meer wegnemen!
Bommel was toen ongeveer 6 maanden oud.

De kennismaking met onze roedel verliep buitengewoon goed en iedereen liet hem ook in alle rust de boel verkennen... tot de volgende dag, toen had Bommel het wel gezien en het feest begon!
Hij speelde en ravotte en genoot van alles en iedereen.  Met het baasje was hij meteen vrienden en die zei dan ook "met een basset ben je niet het baasje maar het is gelijk je beste maatje".

In een huis met o.a. Border Collies, Teckels en een Labrador verkoos Bommel zich in de Border Collie te verplaatsen, heel hard rennen, ravotten en springen tot hij dacht een Border Collie te zijn!  Om hem te socialiseren zijn we ook naar de hondenschool gegaan en we slaagden met 2 dikke diploma's.

Bommelding genoot van het leven en wij van hem, maar toch kwamen we er na een tijdje achter dat hij wat miste.  We zagen Bommel zooo genieten van de bezoekjes aan zijn vriendjes bij zijn pleegmoeder en tijdens de geweldige Bassendagen van de stichting, dat er duidelijk herkenning met zijn ras was.  Dit konden we hem niet ontzeggen, en na een jaar kwamen we thuis met een vriendinnetje, Nanny.  De blik die ik kreeg van Bommel was er een van "ohhh, is zij echt van mij??"  "Ja Bommel, ze is van jou";  die 2 zijn onafscheidelijk en wij genieten volop mee.

Inmiddels is onze bassetgroep uitgebreid met 2 hele lieve dames, Hannah en Pippa, die vorig jaar om ernstige gezondheidsredenen van hun vrouwtje (mijn lieve vriendin, mijn grootste voorbeeld) hier zijn komen wonen.  Hannah en Pippa blijven altijd haar meiden, maar ook wij houden zielsveel van die twee en beschouwen ze ook als onze meiden.  Want voor hun vrouwtje is het hartverscheurend en natuurlijk was het hier ook voor hen plotseling een heel ander leven, maar dat is wat een basset goed kan, zich aanpassen daar waar liefde gegeven wordt, en die liefde geven ze ons ook weer terug.

In mijn hele leven met honden heb ik nog nooit zoiets bijzonders meegemaakt als het gevoel van een basset die onder je huid kruipt!

Stichting Jacob's Ark
© 2012 - 2022