Lex

Wij waren gastgezin voor de stichting en zo kwam Lex in ons leven.

Toen ik hem voor het eerst zag was het liefde op het eerste gezicht, want hij leek als twee druppels water op onze oude basset waarmee ik ben opgegroeid.
Al snel gingen mijn man en ik samen met onze eigen basset Zeus en Lex naar mijn moeder om hem te laten zien, en ook zij vond hem prachtig, was helemaal weg van hem.

Mijn moeder had zelf ook nog een basset (Mec) en we gingen regelmatig met alle honden naar het bos.  Tijdens zo'n boswandeling zakte Mec tot onze grote schrik in elkaar!  Mec was toen al 12 jaar en een maand later moesten we hem wegens ernstig hartfalen in laten slapen.  Tot overmaat van ramp overleed mijn moeder totaal onverwacht 2 dagen later.

Inmiddels had de stichting een nieuw thuis voor Lex gevonden dus gingen we daarheen om te kijken of Lex er op zijn plek zou zijn, wat niet het geval bleek.  In dit nieuwe thuis woonden reeds 2 teckels die beide constant Lex bereden, iets waarbij hij zich duidelijk niet prettig voelde dus ging hij weer met ons mee naar huis.

Na de crematie van mijn moeder vonden mijn man en ik dat we de laatste tijd genoeg afscheid genomen hadden en dat Lex maar bij ons moest blijven wonen, ook leuk voor Zeus die dan meteen een maatje had.

En zo is het gegaan.  Lex woont nu alweer 3 jaar bij ons en het gaat hartstikke goed met hem.  Hij geniet van de vele lange wandelingen samen met Zeus, en ze kunnen ook heerlijk samen slapen.
Wij zijn dolgelukkig dat Lex bij ons is komen wonen!

Stichting Jacob's Ark
© 2012 - 2022